İlişkilerde hem “her şeyi birlikte yapalım, sensiz olamam” duygusu, hem de “bana kimse lazım değil, ben tek başıma iyiyim” tavrı aslında aynı noktada buluşuyor: kendini güvende hissetme isteği. Her iki durumda da kişi, içindeki o derin ve doğal güvenlik ihtiyacına göre hareket ediyor, fakat farklı uçlara savruluyor.
Bağımlılık dediğimiz şey, kişinin duygusal olarak neredeyse tamamen partnerine yaslanması demek. Bu durumda, “Sen yoksan ben de yokum” hissi baskın. Evet, bu yoğun yakınlık özlemi anlaşılır; çünkü partnerini hayatının merkezinde görüyorsun. Ama bu duygu öyle baskın oluyor ki, kendi başına ayakta durma becerini zayıflatabiliyor. Sonuçta, sen sürekli onay ve güvence beklerken, partnerin de büyük bir sorumluluk altında hissedebiliyor.
Öte yandan aşırı bağımsızlık, bir anlamda duygusal mesafeyi koruyarak güvende kalma çabası. “Kimseye ihtiyacım yok” tavrı, belki geçmiş acı deneyimlerden ya da özgürlüğünü kaybetme korkusundan kaynaklanıyor. Burada da aslında güvenlik arıyorsun, ama bu sefer bağ kurmayı değil, kaçınmayı seçiyorsun. Bu da ilişkideki sıcaklığı azaltıp, sanki “Biz” yerine iki ayrı “Ben” varmış gibi bir hava yaratabiliyor.
Halbuki sağlıklı bir ilişkide, hem kendin birey olarak güçlü durabilir hem de partnerine gönüllü olarak yakınlaşabilirsin. “Sensiz yapamam” ya da “Sana ihtiyacım yok” yerine, “Ben kendi başıma da iyiyim, ama seninle olmak hayatımı daha da güzelleştiriyor” diyebilmek en ideali.
Peki, bu denge nasıl sağlanır?
Öncelikle, kendi duygularını tanımakla başla. Eğer bağımlı hissediyorsan, tek başına kalmaktan neden korktuğunu keşfet. Aşırı bağımsızsan, yakınlaşmanın neden ürkütücü geldiğini düşün. Bu farkındalık arttıkça, partnerinle açıkça konuşmak da kolaylaşır. “Bazen sana çok ihtiyaç duyduğumu hissediyorum, bu seni bunaltıyor olabilir ama bu korkumun temeli seni kaybetme endişesi” ya da “Yakınlaşmak beni korkutuyor, çünkü geçmişte canım yandı” demek bile aranızdaki samimiyeti artırır.
Ayrıca, her iki tarafın da kendi özel alanlarına, ilgi alanlarına ve dostluklarına yer vermek çok önemli. Zaman zaman ayrı ayrı bir şeyler yapmak, zaman zaman birlikte yeni deneyimler yaşamak, ilişkinizi hem nefes alır hale getirir hem de yakınlığı güçlendirir.
Sonuçta, bağımlılık ve aşırı bağımsızlık arasındaki denge, kendini güvende hissetme ihtiyacını hem kendi içinde hem de partnerinin yanında sağlıklı bir şekilde karşılamayı gerektirir. Bu dengeyi bulmak, ilişkinizin hem daha derin hem de daha dayanıklı hale gelmesine yardımcı olur. İlişkinizin “İkimiz de varız ve birlikte daha güçlüyüz” noktasına ulaşması, sizi daha anlamlı ve uzun soluklu bir bağa taşır.
